คำไทยแท้
คำไทยแท้ เป็นคำที่มีใช้ดั้งเดิมอยู่ในภาษาไทย มัลักษณะสำคัญที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
ที่ไม่เหมือนใคร และมีหลักในการสังเกตที่ตายตัวทำให้เราสามารถแยกแยะ วิเคราะห์ได้ว่า
คำไทยแท้นั้นมีลักษณะอย่างไร
มีหลักการสังเกต ดังนี้
คำไทยแท้ที่มีพยางค์เดียว
คำไทยแท้มักคำพยางค์มีพยางค์เดียว และมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง เมื่อฟังแล้วสามารถเข้าใจได้ทันที เช่น
คำใช้เรียกเครือญาติ พ่อ แม่ พี่ น้อง ป้า อา ลุง ฯลฯ
คำใช้เรียกชื่อสัตว์ ช้าง ม้า วัว ควาย หมู กา ไก่ นก ฯลฯ
คำใช้เรียกธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ อุ่น เย็น ร้อน ฯลฯ
คำใช้เรียกเครื่องใช้ มีด ตู้ ครก ไห ช้อน ฯลฯ
ทั้งนี้ มีคำไทยแท้บางคำที่มีหลายพยางค์ มีสาเหตุ ดังนี้
๑ ) การกร่อนเสียง คือ การที่คำเดิมเป็นคำประสม ๒ พยางค์เรียงกันเมื่อพูดเร็ว ๆ ทำให้
พยางค์แรก มีการกร่อนเสียงลงไป เช่น หมาก เป็น มะ ตัว เป็น ตะ เป็นต้น
ทำให้กลายเป็นคำ ๒ พยางค์ เช่น
หมากขาม เป็น มะขาม ตัวขาบ เป็น ตะขาบ
หมากม่วง เป็น มะม่วง ตาวัน เป็น ตะวัน
สาวใภ้ เป็น สะใภ้ อันไร เป็น อะไร
ฉันนั้น เป็น ฉะนั้น
๒ ) การแทรกเสียง คือ การเติมพยางค์ลงไประหว่างคำ ๒ พยางค์ ทำให้เกิดเป็นคำหลายพยางค์ เช่น
ลูกตา เป็น ลูกกะตา ลูกท้อน เป็น ลูกกระท้อน
นกจอก เป็น นกกระจอก นกจิบ เป็น นกกระจิบ
ผักถิน เป็น ผักกระถิน ผักเฉด เป็น ผักกระเฉด
๓ ) การเติมพยางค์หน้า คือ การเติมพยางค์ลงไปหน้าคำพยางค์เดียว หรือสองพยางค์
แล้วทำให้เกิดเป็นคำหลายพยางค์ เช่น
โจน เป็น กระโจน ทำ เป็น กระทำ
เดี๋ยว เป็น ประเดี๋ยว ท้วง เป็น ประท้วง
จุ๋มจิ๋ม เป็น กระจุ๋มกระจิ๋ม ดุกดิก เป็น กระดุกกระดิก
คำไทยแท้มักมีตัวสะกดตรงตามมาตรา
กล่าวคือ อักษรที่นำมาเขียนเป็นตัวสะกดจะตรงตามกับมาตราตัวสะกด
๑ ) แม่กก ใช้ ก เป็นตัวสะกด เช่น รัก ฉาก จิก ปีก จุก ลูก โบก ตัก เด็ก เปียก ฯลฯ
๒ ) แม่กด ใช้ ด เป็นตัวสะกด เช่น คด จุด เช็ด แปด อวด เบียด ปูด เลือด
กวด ราด ฯลฯ
๓ ) แม่กบ ใช้ บ เป็นตัวสะกด เช่น จับ ชอบ ซูบ ดาบ เล็บ โอบ เสียบ เกือบ
ลบ สิบ ฯลฯ
๔ ) แม่กง ใช้ ง เป็นตัวสะกด เช่น ขัง วาง ปิ้ง ซึ่ง งง โยง เล็ง กรง ถุง ดอง ฯลฯ
๕ ) แม่กน ใช้ น เป็นตัวสะกด เช่น คัน ขึ้น ฉุน แบน ล้วน จาน เส้น โล้น กิน ฯลฯ
๖ ) แม่กม ใช้ ม เป็นตัวสะกด เช่น จาม อิ่ม ซ้อม เต็ม ท้วม ตุ่น
เสียม แก้ม สาม ล้ม ฯลฯ
๗ ) แม่เกย ใช้ ย เป็นตัวสะกด เช่น ชาย ขาย เคย โกย คุ้ย คอย เย้ย รวย เมื่อย
สาย ตาย ฯลฯ
๘ ) แม่เกอว ใช้ ว เป็นตัวสะกด เช่น ข้าว คิ้ว เหว แก้ว เลี้ยว เปลว เร็ว หนาว นิ้ว
สาว ฯลฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น